Έχει ακουστεί πολύ έντονα τις τελευταίες μέρες πως για πρώτη φορά οι Θεσσαλονικείς θα έχουν την τύχη να δουν από κοντά να παρελαύνουν συνοδοί στρατιωτικών σκύλων με τους σκύλους τους στη παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου 2014. Έχουμε την απορία αν είναι σωστό να γίνει κάτι τέτοιο δεδομένου ότι οι συγκεκριμένοι σκύλοι δεν είναι καθόλου κοινωνικοποιημένοι (κι έτσι πρέπει). Πως μπορεί να αντιδράσουν αυτοί οι σκύλοι όταν αντικρύσουν τόσο πλήθος να ζητοκραυγάζει, να ακούνε τη μπάντα να παίζει ή και να έρθουν αντιμέτωποι όπως πολλές φορές έχουμε δει αδέσποτους σκύλους στο χώρο της παρελάσεως; Μπορούν να φανταστούν οι υπεύθυνοι τι θα ακολουθήσει σε περίπτωση που ξεφύγει από τον έλεγχο του συνοδού του ένας τέτοιος σκύλος; Αυτοί οι σκύλοι είναι πολεμικές μηχανές και είναι όπως η σφαίρα, δηλαδή αν φύγει δε γυρίζει πίσω και αλοίμονο σε αυτόν που θα πιάσουν. Οι στρατιωτικοί σκύλοι αξίζουν μεγάλες τιμές για την προσφορά τους, αλλά ένα μνημείο δεν έχει γίνει προς τιμήν τους. Αντίθετα τους πιέζουν επιπρόσθετα για να παρελάσουν. Και μη ξεχνάμε ποτέ ότι στους δύο παγκόσμιους πολέμους έχασαν τη ζωή τους τουλάχιστον 25000 στρατιωτικοί σκύλοι. Και γι’ αυτούς θα έπρεπε να γίνεται παρέλαση ή να γίνει έστω ένα μνημείο για να γίνεται κατάθεση στεφάνου. Εμείς λοιπόν είμαστε αντίθετοι στη παρέλαση σκύλων και πιστεύουμε πως δεν είναι σωστό να γίνει.
